Nieuws

Bettine Vriesekoop en Carla Meijen:Chinese Wijsheid en Psychologie in de sport

Bettine Vriesekoop en Carla Meijen: Chinese Wijsheid en Psychologie in de sport

Op 17 oktober 2024 was Bettine Vriesekoop (1961) te gast bij de Sociëteit Olympisch
Stadion. In de 1928-zaal werd Bettine ingeleid door bestuurslid Ronald Maurer, die allereerst
een kort overzicht gaf van haar zeer succesvolle tafeltenniscarrière. Ze heeft talrijke titels op
haar naam staan, waaronder twee Europese kampioenschappen en twee overwinningen op
het prestigieuze Top-12 toernooi. Als 20-jarige stond ze in drie Europese finales en won ze
de Open Franse Kampioenschappen, waar ze de Chinese nummers 1,2 en 3 van de wereld
verslog. In 2002 sloot Bettine op veertig jarige leeftijd haar tafelcarrière glorieus af met haar
veertiende (!) Nederlandse Kampioenstitel en het winnen van de Europa Cup met haar club
De Treffers.


Bettine was toen al begonnen aan haar tweede carrière in de journalistiek, o.a. als columnist
van het AD. Door de trainingsstages in China, was ze geïnteresseerd geraakt in de cultuur
van dat land. Ze schreef twee boeken over haar ervaringen in China: Heimwee naar Peking
(1994) en Bij de Chinees (2006). In de zomer van 2006 ging ze met haar zoon Tymo wonen in
Peking waar ze tot 2010 werkte als correspondent van de NRC. In die tijd schreef ze twee
boeken: Dagboek van een correspondent (2007) en Het jaar van de Rat (2008). Na haar
correspondentschap schreef Bettine nog vijf boeken, waaronder het China-gevoel van Pearl
S. Buck (2020), de winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur 1938. Haar nieuwe boek
Chinese wijsheid in een balletje. Het spel van Tao kwam onlangs uit.


Haar nieuwe boek staat centraal in de presentatie van Bettine Vriesekoop. Ze gaat hierin op
zoek naar een antwoord op de vraag wat de Chinese vrouwen zo sterk maakt in tafeltennis.
Wat is hun geheim. Wat is hun geheim? Volgens Bettine is veel terug te voeren op het
taoïstisch gedachtengoed. De chinese tafeltennissers trainen volgens de di-ren-tian
methode. Di is aarde, ren mens en tian hemel. In de eerste fase, di, leer je gehoorzamen.
Daarin leg je de basis voor je vaardigheid. In de ren-fase ben je technisch vaardig genoeg en
wil je dingen anders gaan doen. Je stopt met gehoorzamen en gaat vragen stellen. In de tian-
fase raakt een leerling volleerd. Zijn stijl is herkenbaar, eigen en uniek. Bettine voegt hier
nog een wijsheid van Lao Zi aan toe, die al vijfhonderd jaar voor Christus er op wees dat
leraar en leerling regelmatig van rol wisselen. Een goede leraar leert ook van zijn leerling.
Belngrijk is dat je openstaat om van een ander te leren. Het begrip leegte speelt een
belangrijk is in het Taoïsme. Ze haalt daarbij het verhaal aan van de arrogante leerling die
een wijze Tao-meester bezoekt. De leerling praat maar, terwijl de meester maar thee blijf
schenken totdat de thee overloopt en terecht komt op de schoot van de leerling. De leerling
gaat vervolgens tekeer tegen de Tao-meester, die antwoord dat de geest van de leerling net
zo vol is als het theekopje. Elke poging om daar nog iets aan toe te voegen is verspilde
moeite.


Na de presentatie va Bettine Vriesekoop is het woord aan Carla Meijen, die tot voor kort in
Groot-Brittannië woonde en daar promoveerde op de vraag hoe competitie kan worden
gezien als uitdaging en niet als bedreiging. Eerder verscheen haar boek Endurence
Performance in Sport. Psychological Theory and Interventions. In een volgend boek vertaalt
Carla de lessen uit de sport naar zwangerschap en bevalling: Empowered Birth. Lessons FromSport Psychology For Your Maternity. Inmiddels werkt dr. Carla Meijnen als sportpsycholoog
bij de Universiteit van Amsterdam.
Aansluitend bij de presentatie van Bettine Vriesekoop gaat Carla in op de vraag hoe je als
atleet onder druk presteert, hoe doe je dat en wat zijn de valkuilen. Verschillende vormen
van druk spelen een rol: persoonlijke druk, sportdruk en organisatorische druk, zoals
spanningen in je relatie met je coach, de omgeving waarin als sporter terecht komt. Al deze
vormen van druk kunnen spanningen veroorzaken. Je kan druk ook omarmen, druk zien als
uitdaging, waarbij je ervaart dat je voldoende middelen hebt (zelfvertrouwen, controle en
steun van mensen om je heen) om met druk om te gaan, waardoor je druk kunt benaderen
als iets positiefs dat je helpt m beter te presteren. Zolang de vaardigheden in je hoofd
opwegen tegen de eisen die aan je worden gesteld, zie je de druk als een uitdaging, als iets
positiefs. Als de druk doorslaat naar de andere kant, ga je de druk zien als een bedreiging.
Het is de taak van een sportpsycholoog om sporters te helpen met die balans en ze te
helpen deze vaardigheden te ontwikkelen. Het is met andere woorden belangrijk om, soms
met hulp van sportpsycholoog, erachter te komen waarom je gespannen bent en hoe je er
het beste mee om kunt gaan.

John van Vliet: cricket is inclusief en spectaculair

John van Vliet: cricket is inclusief en spectaculair

Op 12 september 2024 vond de traditionele mosselavond plaats in het Frans Otten Stadion.
Voorafgaand aan het diner stond de cricketsport centraal. John van Vliet, de alom bekende
sportjournalist, was bij de Sociëteit Olympisch Stadion te gast om het een ander te vertellen
over deze mondiale sport, waar hij zoveel van houdt. Zeven jaar oud stond John al met een
cricketbat in zijn hand. Met zijn vader, die speelde bij Hermes DVS, Olympia Gouda en het
beroemde Hippopotamus-cric ging hij overal mee naar toe. De familietraditie heeft zich
doorgezet. De zoon van John, Mees van Vliet, is inmiddels een topcricketter in Nederland.
Over de King of Sports, zoals het cricket wel wordt omschreven, bestaan helaas wel wat
misverstanden. Onbekend maakt onbemind. Cricket is zeker niet elitair en ook niet saai,
zoals wel gedacht wordt. Het is een zeer inclusieve sport in Nederland. Veel culturen komen
samen. Een saaie sport is het zeker niet. Ieder moment kan een wedstrijd kantelen.


Door de introductie van het T-20 cricket en andere korte formats groeit de populariteit van
het cricket. De wedstrijden zijn vaak spectaculair. In Nederland is cricket een kleine sport,
die wel groet. We behoren, hoe klein ook, wel tot de beste dertien landen van de wereld en
af en toe wordt er een groot succes geboekt tegen één van de sterkste landen. In 2028 staat
cricket op de Olympische agenda. Omdat er maar zes landen mee mogen doen is de kans
helaas klein dat Nederland van de partij is in Los Angeles. Hopelijk is dat wel het geval in
2032 als er naar verwachting meer landen meedoen bij het olympische cricket.


Cricket is ’s werelds op één na populairste toeschouwersport, na voetbal. In het Britse
Gemenebest wordt van oudsher veel gecricket, in het verre oosten en Afrika neemt de
belangstelling snel toe. Het WK-cricket in India trok 2.5 miljard televisiekijkers. Op iedere
straathoek wordt in dit enorme land gecricket. Het is veruit de populairste sport. India telt
veel grote cricketstadions. Het grootste staat in Ahmedabad. Het Nadrenda Modi Stadium
heeft een capaciteit van 132.000 toeschouwers. Het is overweldigend om in India een
cricketwedstrijd bij te wonen, zo is de erbvaring van John van Vliet. Het enthousiasme van
het publiek is onvoorstelbaar. Mocht je in India op vakantie gaan dat mag je cricketwedstrijd
in zo’n groot stadion niet missen. Maar een cricketwedstrijd in Nederland is ook de moeite
waard. Cricket is niet voor niets de King of Sports! 

MvdW

OLYMPISCHE AVOND VAN DE SOCIËTEIT GROOT SUCCES

OLYMPISCHE AVOND VAN DE SOCIËTEIT GROOT SUCCES

Op 8 augustus 2024 besteedde onze sociëteit bijzondere aandacht aan de Olympische Zomerspelen in Parijs. Plaats van handeling: natuurlijk in het Olympisch Stadion. Op twee grote schermen konden onze gasten en leden de sportactiviteiten onder het genot van een hapje en drankje in de 1928-zaal volgen. De Olympische kennis werd getoetst aan de hand van een quiz. Gabrielle Philipsen was daarbij de gelukkige winnaar van het NL Team shirt, Ton Post van het Team-sjaaltje. Gabrielle en Ton viel natuurlijk ook eeuwige roem ten deel!

In de vroege ochtend van 8 augustus vond de 10 kilometer plaats van de vrouwen in de voor veel geld schoongemaakte Seine. Onze Nederlandse troef Sharon van Rouwendaal maakte het met een slimme en krachtige race helemaal waar en won goud. Een mooier begin van deze dag kon Team NL zich niet wensen. In de loop van de dag waren ook Annelous Lammerts bij het zeilen (Formule Kite) en Hetty van de Wouw bij het baanwielrennen (Keirin) succesvol met resp. een bronzen en zilverenmedaille. En dan moest de avond nog beginnen met de Nederlandse mannen hockeyploeg in de finale tegen Duitsland en Femke Bol in de finale 400 meter horden als sluitstuk. In de 1928 zaal waren eerst alle ogen gericht op onze hockeyers die in de poulefase met 1-0 hadden verloren van de Duitsers. In de finale moest het dus anders, maar echt los kwam de ploeg van Jeroen Delmee pas in het vierde kwart door het openingsdoelpunt van captain Tierry Brinkman. Koen Bijen was dicht bij 2-0 maar een Duitse speler redde miraculeus. Het werd toch nog 1-1 na een mislukte corner van de Duitsers die in tweede instantie doel trof. .

In de shoot-outs bleek de uitmuntende keeper Permin Blaak vrijwel niet te passeren en won Nederland goud, iets wat sinds 2000 niet meer gepresteerd was. In de 1928-zaal had iedereen intens meegeleefd en na de laatste redding van Blaak was het feest. Nu nog Femke Bol, die door de gewonnen estafette 4×400 meter gemengd welhaast goddelijke kwaliteiten werden toegedicht. Ook in de 1928-zaal waren de verwachtingen hoog gespannen en viel de prestatie van Femke uiteindelijk een beetje tegen. De lang verwachte strijd met de superieure Amerikaanse Sydney McLaughlin bleef uit. Ook landgenote Anna Cockrell bleef Femke voor. Maar brons!! Femke oogde teleurgesteld, maar won twee dagen later wel zilver met de estafetteploeg 4×400 meter. Goud, zilver en brons in totaal: wat een topatlete! En wat een avond in het Olympisch Stadion. Fijn dat onze sociëteit op deze manier aandacht kon schenken aan de Olympische Zomerspelen in Parijs

Gracenote zat dus negen keer goed met zijn voorspelling, miste bij het roeien de gouden vier zonder vrouwen, de ILCA6 klasse (Marit Boumeester) bij het zeilen, de 3×3 basketballers en de gemengde estafette 400 meter. Het is het databureau vergeven.

De Olympische Zomerspelen 2024 zijn geschiedenis en hebben grote indruk nagelaten. Als deze Spelen worden geëvalueerd start ook het traject richting Los Angeles 2028. Moeilijke keuzes moeten worden gemaakt ten aanzien van de verdeling van het topsportbudget en programma’s moeten worden gemaakt. Wat wordt de financiële bijdrage van de overheid? Hoe kan het bedrijfsleven nog meer worden ingeschakeld? Hoe kunnen bonden, die niet (voldoende) gescoord hebben, zoals de judobond, de zwembond, op deze Spelen zich in de nabije toekomst herpakken? Interessante vragen die ook binnen de Sociëteit Olympisch Stadion op de nodige aandacht kunnen rekenen.

MvdW/25.08.2024

OLYMPISCHE TOPSPORT MET EEN GOUD/ORANJE RANDJE

OLYMPISCHE TOPSPORT MET EEN GOUD/ORANJE RANDJE​

Op 26 juli 2024 zijn de Olympische Zomerspelen in Parijs van start gegaan, het zal geen mens zijn ontgaan. Ruim 10.000 sporters hebben zich in de Lichtstad verzameld, maar liefst 30 sporten vinden hier plaats. De Olympische zeilers en surfers zijn in Marseille en Tahiti te gast. Het IOC heeft vier nieuwe sporten toegevoegd: breakdancing, surfen, klimmen en skateboarden. Karate, honkbal en softbal zijn als Olympische Sporten afgevallen. Inmiddels is op 4 augustus al meer dan de helft van het imposante programma geschiedenis en kunnen we al een beetje de balans opmaken, waarbij de prestaties van Team NL natuurlijk centraal staan. Maar allereerst iets over de verschillende sportaccommodaties die fantastisch zijn verankerd in al het moois wat Parijs te bieden heeft, met de Eiffeltoren als stralend middelpunt. Niet voor niets bevatten de 2600 medailles (goud, zilver en brons) ieder 18 gram ijzer dat ooit onderdeel was van dit iconische bouwwerk in het centrum van Parijs. Bij elkaar is het een groots gebeuren.  Een fantastisch schouwspel in een wonderschone omgeving. Vanuit de Sociëteit Olympisch Stadion volgen we een en ander op de voet, o.a. in het Olympisch Stadion op 8 augustus met een bijzondere ledenavond.

 

Hoewel o.a. Chef de Mission Pieter van den Hoogenband het belang van het aantal in Parijs te behalen medailles heeft gerelativeerd en het verhaal van de Olympische sporter op de voorgrond plaatst is er toch flink gespeculeerd over de medaillekansen van Team NL. Het Amerikaanse databureau Gracenote is optimistisch gestemd: Nederland zou dit keer 34 plakken kunnen veroveren, 16 maal goud, 9 keer zilver en 10 keer brons. Het aantal gouden medailles valt op: het is veel meer dan de tien gouden medailles tijdens de Olympisch Spelen in Tokyo drie jaar geleden, waar in totaal 36 medailles werden behaald (10 x goud, 12 x zilver en 14 x brons). Wie moeten Nederland de 16 gouden medailles bezorgen volgens Gracenote? Het zijn de sporten waarin we de laatste jaren in uitblinken.

Roeien: Twee-zonder vrouwen, dubbelvier mannen, skiff vrouwen, Zeilen: 49er zeilen, 49er FX zeilen, IQ Foil, Wielrennen: wegwedstrijd mannen, op de baan teamsprint, keirin sprint, madison mannen, Atletiek: 400 meter horden vrouwen, zevenkamp vrouwen, Zwemmen: 200 meter schoolslag vrouwen, 10 kilometer open water vrouwen, en Hockey: vrouwen- en mannenploeg.

 

Inmiddels kunnen we de voorspelling van Gracenote al een beetje inschatten en ondanks de nationale zorg dat de medailles dit keer wel erg lang uitbleven kunnen we vaststellen dat we aardig op koers liggen. Op 4 augustus stond Nederland op de negende plaats in het medailleklassement met 6 gouden, 5 zilveren en 4 plakken. Nog voor een groot sportland als Duitsland. De medailles werden vooral behaald door de roeiers die in 2023 al zo uitblonken tijdens de WK en nu tijdens de Spelen met viermaal goud, drie maal zilver en één keer brons de show stalen. De voorspelling van Gracenote werd zelfs overtroffen, omdat ook de vrouwen vier-zonder goud won. Tijdens het Jaardiner van de Sociëteit Olympisch Stadion november 2023 liet oud-skiffeur Sjoerd Hamburger, bestuurlijk verantwoordelijk  voor het toproeien in ons land, zijn licht schijnen op de kansen van de roeiploeg in Parijs. Hoewel hij optimistisch was gestemd kon hij toen niet bevroeden dat de nieuwe aanpak van het toproeien, de laatste jaren over de volle breedte ingezet, zoveel Olympisch succes zou sorteren.

 

Naast het roeien kunnen tot nog twee gouden medailles bejubeld worden. Allereerst die van Annette Duetz en Odile van Aanholt bij het 49er FX, zoals door Gracenote al was voorspeld. En plotsklaps het goud van de gemengde estafetteploeg bij de atletiek, nog voor de onverslaanbaar geachte  Amerikaanse ploeg. Een unieke prestatie, door niemand verwacht, mede door een fenomenale, nauwelijks te bevatten, eindsprint van Femke Bol. Jammer genoeg konden de 49er zeilers Floris van de Werken en Bart Lambriex, de wereldkampioenen, hun favorietenrol niet waarmaken. Ze werden ondanks een sterke eindsprint zesde. Zeiler Luuc van Opzeeland behaalde in plaats van de voorspelde gouden medaille een bronzen plak in de IQFoil klasse. Helaas kon Matthieu van der Poel bij de wegwedstrijd zijn favorietenrol niet waarmaken en viel buiten de prijzen. Dat gold niet voor Marianne Vos die op de weg naar het zilver sprintte, twaalf jaar na haar gouden medaille bij de Olympische Spelen van Londen. Petje af! De voorspelde gouden medaille op het nummer 200 meter schoolslag kwam er niet. Zwemster Tes Schouten behaalde wel zilver en dat is gelet op de zware mondiale concurrentie natuurlijk een prachtige prestatie. Dat gold natuurlijk ook voor de bronzen plak van zwemmer Casper Corbeau op het nummer 200 meter schoolslag en de zilveren medaille van BMX-ster Manon Veenstra. Knap gedaan!

 

Nog veel Nederlandse sporters hebben op dit moment nog een reële kans op een medaille, misschien wel goud. Van de baanwielrenners mogen we het nodige verwachten, van onze hockey(st)ers, superatleten als atleten Sifan Hassan en Femke Bol, zwemmers, zeilers en waterpolosters zeker ook. En misschien verrassen de handbalsters en 3×3 basketballers ons met een prachtig resultaat. Wie zal het zeggen? Voorspellen is moeilijk, vooral als het de toekomst betreft. Zeker is dat we tot en met 11 augustus kunnen genieten van Olympische topsport, met af en toe goud/oranje randje.

 

MvdW/04.08.2024 

 

 

 

 

 

 

 

 

Worthy de Jong schiet Nederland in extremis naar 3×3 basketbalgoud!

Worthy de Jong schiet Nederland in extremis naar 3x3 basketbalgoud!

In een waanzinnig spannende finale hebben onze 3×3 basketballers Olympisch goud gepakt tegen Frankrijk. In de verlenging schoot Worthy de Jong in de buzzer beater met een tweepunter zijn ploeg naar eeuwige roem. Een legendarische prestatie. En wat een reclame voor deze nog jonge sport.

 

Op 16 mei 2024 was NOC*NSF voorzitter Anneke van Zanen-Nieberg te gast bij de Sociëteit Olympisch Stadion, samen met de coach van 3×3 basketballers Aron Royé en de sterspeler van het 3×3-team Worthy de Jong. Het werd een prachtige avond waar Anneke een mooi inzicht bood wat er bestuurlijk allemaal komt kijken om bij de Olympische Spelen in Parijs goed voor de dag te komen. Over de te verwachten resultaten was ze positief gestemd en die verwachting is nu de Spelen ruim over de helft zijn wordt helemaal bewaarheid. We genieten van prachtige sport met regelmatig succes voor Team NL.

 

Een van de sporten in Parijs is het 3×3 basketbal. De Nederlandse mannenploeg had zich in Japan weten te plaatsen. De Nederlandse 3×3-vrouwen, Europees kampioen, plaatsten zich   net niet. Aan de hand van beelden van de kwalificatiewedstrijd van het mannenteam tegen Litouwen werden de regels van het 3×3 basketbal uitgelegd en werd ingegaan op de verschillen met het 5×5 basketbal zoals iedereen dat kent. Die uitleg was nodig want het 3×3-basketbal was bij lang niet alle aanwezigen bekend, ondanks het feit dat deze sport al een tijdje bestaat en in Tokio al in 2021 op het Olympisch programma stond. Nederland werd toen in de kwartfinale door de Russische ploeg met 21-19 uitgeschakeld. Letland won toen goud, de Russische ploeg zilver en Servië brons. Nederland werd tenslotte vijfde. Wat waren de kansen in Parijs?

 

Een voorspelling valt niet goed te maken. De concurrentie op het letterlijk en figuurlijk grootse Place de la Concorde, waar het toernooi plaats vindt, is ieder geval enorm met Servië, Litauwen, Letland, Verenigde Staten en gastland Frankrijk. Er wordt hard getraind door de ploeg en er is, zo onderstrepen Royé en De Jong de laatse tijd veel progressie geboekt. Ook als de Splen geen medaille opleveren is er toch sprake van succes op de wat langere termijn.

 

Op 30 juli staat voor Nederland de eerste wedstrijd op het programma. De ploeg bestaat uit de volgende vier spelers: Jan Driessen, Dimeno van der Horst, Worthy de Jong en Arvin Slagter. China wordt met 21-16 aan de kant gezet, De Jong is topscorer met 9 punten. Een dag later wordt kansloos met 21-12 verloren van het sterke Letland. De wedstrijden volgen elkaar snel op. Tegen Frankrijk wordt met 20-13 gewonnen, Van der Horst is dit keer de topscorer. Daarna volgt een nipte winst, 19-18, tegen het sterke Litauwen en wordt op 4 augustus maar liefst met 21 -6 gewonnen van de Verenigde Staten dat maar drie spelers kan inzetten. Nederland staat in de halve finale, weer tegen Litauwen, maar spannend is het dit keer niet. De Nedrlandse ploeg wint op 5 augustus met 20-9 en moet het opnemen tegen gastland Frankrijk dat in halve finale wist te winnen van Letland.

 

Een paar uur later volgt op het Place de la Concorde de finale, voor volgepakte tribunes. Nederland begint goed en neemt een 4-7 voorsprong. Frankrijk komt daarna goed terug en komt terug tot 10-10. Gedragen door het uitzinnige thuispubliek pakken de Fransen het initiatief en lijken met een 16-14 voorsprong vlak voor tijd het Olympisch goud voor het grijpen te hebben. Nog een halve minuut te gaan en Worthy krijgt van Jan Driessen de ruimte en maakt er 16-15. Pal voor tijd wordt het ook nog gelijk en moet er verlengd worden. Wie het eerst twee punten maakt is Olympisch kampioen. De spanning is onbegrijpelijk hoog. Nederland mag beginnen, maar Frankrijk scoor het eerste punt (17-16). Nog een punt en het is gebeurd. Maar heeft Nederland balbezit en met nog één seconde op de schotklok legt Worthy de Jong, zwaar gehinderd, aan voor een tweepunter. De bal vliegt erin en Nederland is Olympisch kampioen. Het is ongelooflijk, een mooier eind van een toernooi is niet mogelijk. “C’est pas possible”, luidt het commentaar van de Franse TV. De Nederlandse 3×3-ploeg heeft het onmogelijke mogelijk gemaakt. Super de Luxe!

Johan De Bie Overleden

JOHAN DE BIE OVERLEDEN

In de nacht van 3 op 4 augustus is Johan de Bie overleden op 87-jarige leeftijd. Johan was heel lang lid van de Sociëteit Olympisch Stadion, samen met zijn tweelingbroer Hans, die Erelid was van onze sociëteit en eerder op 23 januari 2000 op 83-jarige leeftijd is overleden. Wij condoleren Johans’ echtgenote Marjoleine, naaste familie en vrienden en wensen hen sterkte met dit grote verlies.

Johan de Bie was een bijzondere man die naast zijn werk bij verzekeraar Hudig Langeveldt en Polak Roodhart Uilings veel functies heeft bekleed in de sportwereld, het maatschappelijke en politieke leven. Hij was Erelid van voetbalclub AFC, honkbalclub ABC en tennisclub ATC en heeft bij die verenigingen in lengte van jaren belangrijke functies bekleedt. Verder was hij voorzitter van honkbalvereniging De Kieviten, maakte deel uit van het bestuur van de stichting Vluchtelingenwerk en zat meer dan 25 jaar voor de VVD in de Gemeenteraad van Amstelveen. Johan was een vriend van velen en had niet voor niets bij AFC de bijnaam Minister van Sociale Zaken. Hij was gezegend met een gigantisch geheugen en een zeldzame belangstelling voor mensen. Op verjaardagen konden honderden mensen een telefoontje van Johan verwachten, jaar in, jaar uit. 

Johan de Bie was een bijzondere man die naast zijn werk bij verzekeraar Hudig Langeveldt en Polak Roodhart Uilings veel functies heeft bekleed in de sportwereld, het maatschappelijke en politieke leven. Hij was Erelid van voetbalclub AFC, honkbalclub ABC en tennisclub ATC en heeft bij die verenigingen in lengte van jaren belangrijke functies bekleedt. Verder was hij voorzitter van honkbalvereniging De Kieviten, maakte deel uit van het bestuur van de stichting Vluchtelingenwerk en zat meer dan 25 jaar voor de VVD in de Gemeenteraad van Amstelveen. Johan was een vriend van velen en had niet voor niets bij AFC de bijnaam Minister van Sociale Zaken. Hij was gezegend met een gigantisch geheugen en een zeldzame belangstelling voor mensen. Op verjaardagen konden honderden mensen een telefoontje van Johan verwachten, jaar in, jaar uit.

Als het even kon was Johan ook aanwezig bij de bijeenkomsten van onze sociëteit. Hij was hier onder vrienden, kende bijna iedereen en iedereen kende hem. De laatste jaren nam zijn gezondheid snel af en moest hij ook zijn geliefde tweelingbroer missen. Van bezoek aan onze Sociëteit kwam het niet meer, van afstand bleef Johan wel de activiteiten op de voet volgen. Gelukkig bleef het contact met veel leden in deze tijd bestaan. Nu is Johan niet meer onder ons. Mooie herinneringen blijven over aan deze CLUBMAN die iedere vereniging, organisatie en partij zich zou mogen wensen.

Machiel van der Woude

Voorzitter Sociëteit Olympisch Stadion